Ҳамарӯза мо дар интернет, ҷои кор, муҳити оилаву дӯстон садҳо маълумоти нав мегирем. Вале ҳамаи он дуруст буда наметавонад. Масалан, дар интернет хабареро мебинеду дар ҳол ба он бовар карда, лайк мегузоред ё и ки дар шарҳ фикри худро оид ба он менависед. Дертар маълум мешавад, ки он хабар нодуруст ё фейк аст. Аммо аллакай ҳолати эмотсионалии мо тағйир ёфтаву бе санҷишу таҳлил вокуниш нишон додем. Ҳатто дар бораи оқибати он фикр накардем. Барои ба ин ҳолат рӯ ба рӯ нашудан бояд таффакури интиқодӣ дошта бошем.
Таффакури интиқодӣ яке аз маҳоратҳои шахсӣ буда, ба назари шубҳа нигоҳ кардан ба ягон маълумот ё иттилоот аст. Новобаст аз он, ки манбаи маълумот боваринок ё ин, ки маълумот дақиқ аст, то ҳол ба он шубҳа кардан хусусияти таффакури интиқодӣ аст. Масалан, дӯстат ба шумо мегӯяд, ки имрӯз ҳаво боронӣ мешавад ва ту дарҳол дар интернет дурустии онро месанҷӣ. Яъне, аз таффакури интиқодӣ истифода кардӣ. Худат то маълумотро насанҷидӣ ба он бовар накардӣ.
Ба бовари коршиноси соҳаи ВАО Иззатманд Саломиён, ба шубҳа нигаристан ба ҳама чиз, эътимод накардан ба як сарчашма ва ҷустани сарчашмаҳои дигар боис мегардад, ки мо тасмими дуруст гирем:
«Мо ҳама пойбанди андешаҳо, суннатҳо ва анъанаҳо ҳастем. Бисёр вақт тасмимҳои худро бидуни андеша қабул мекунем.
Аз ҳамин қолабҳо, суннатҳои анъанавӣ берун баромадану берун фикр кардан ва роҳи нав фикр кардан маънои таффакури интиқодиро дорад.»,-мегӯяд ин коршинос.
Таффакури иниқодӣ имкон медиҳад, ки шумо мантиқӣ фикр кунед. Дилҳоҳ маълумотро санҷед, таҳлил кунед, ба дурустиаш боварӣ ҳосил кунед ва баъдан мавқеъи худро нисбат ба он муайян созед.
Чи гуна таффакурӣ интиқодиро дар худ инкишоф диҳем?
1. Зудбовар набошед, ҳамеша ба дурустии маълумот шубҳа кунед;
2. Оид ба ҳар маълумоти дастрасгардида савол диҳед;
3. Ба андак маълумот қонеъ накунед-кунҷкоб бошед;
4. Маълумотро таҳлил карда сипас хулоса бароред;
5. Санҷидани маълумот осон аст. Метавонед аз дигар манбаъ пурсед ё дар интернет ҷустуҷӯ кунед!
Маълумоти бештар дар эксплейнери навбатии мо: